آدرس کانال تلگرام موسسه @iihsep

  •  » مطالب علمي
  •  » ارگونومي
  • کار نشسته

    اصلا اهميتي   ندارد که شما هر روز صبح بدويد يا مرتب ورزش و نرمش کنيد، چرا که اگر در مابقي روز، روي صندلي اتومبيل يا دفتر کارتان يا روي مبل راحتي منزلتان بنشينيد و بي‌تحرک باشيد، خطر چاقي، ديابت، بيماري قلبي و تعدادي از سرطان‌ها و مرگ زودرس در شما بالا مي‌رود.
    به عبارت ديگر نشستن طولاني‌ مدت مي‌تواند باعث شود که اثرات سودمند ورزش منظم و شديد، خنثي شود.
    نتايج چندين پژوهش چنين ادعايي را ثابت کرده‌اند. اين تحقيقات نشان داده‌اند که نشتن طولاني‌مدت مي‌تواند منجر به افزايش اندازه دور کمر، بالا رفتن فشار خون و افزايش قند خون شود. در کمال تعجب بر اساس اين تحقيقات ثابت شده که کساني که روزانه ۳ ساعت پاي تلويزيون مي‌نشينند و در اين فاصله به خود حرکت نمي‌دهند، حتي اگر برنامه ورزش منظم هم داشته باشند، درست به اندازه کساني که ورزش نمي‌کنند، چاق مي‌شوند.
    خوب! واقعا چرا نشستن طولاني‌مدت، اينقدر براي بدن زيان‌آور است و چرا حتي با ورزش نمي‌توان مضرات اين عدم تحرک را جبران کرد؟
    براي اين ادعا دو پاسخ وجود دارد:
    ۱-
    نشستن، واقعاً يکي از غيرفعال‌ترين وضعيت‌هايي است که بدن مي‌تواند داشته باشد. چون در اين حين اصلاً کالري قابل ملاحظه‌اي سوزانده نمي‌شود. واقعيت اين است که حتي آدامس جويدن، انرژي بيشتري نسبت به نشستن مصرف مي‌کند!
    حتي وقتي که ايستاده باشيد و اصلا حرکتي نکنيد، انرژي بسيار بيشتري سوزانده مي‌شود. چرا که در اين حين عضلات پشت و شانه‌تان بايد منقبض شوند و شما هر از گاه، بايد اين پا و آن پا کنيد، اين کارها محتاج صرف انرژي هستند.
    در ضمن بايد اين مسئله را در نظر داشته باشيد که فرايند چاق شدن، غالبا بسيار تدريجي و نامحسوس اتفاق مي‌افتد، شما ممکن است، در عرض يک سال فقط يک کيلوگرم وزن اضافه کنيد و سال بعد تنها يک و نيم کيلو. کافي است فقط روزانه ۳۰ کالري بيشتر از نيازتان غذا بخوريد تا با شتاب آهسته، اما پيوسته‌اي، اضافه وزن پيدا کنيد. مصرف ۳۰ کالري اضافه، واقعا محسوس نيست، چون فقط با خوردن يکي دو لقمه موز يا چند خلال سيب‌زميني، اين ميزان کالري وارد بدن مي‌شود. پس اگر کاري کنيم که هر روز تنها ۳۰ کالري بيشتر بسوزانيم، مي‌توانيم بر اين چاقي تدريجي غلبه کنيم.
    سوزاندن اين ۳۰ کالري، بسيار آسان است، کافي است روز يکي دوبار به جاي آسانسور از راه‌پله استفاده کنيد، به جاي ايميل زدن به همکارتان که در اتاق کناري است، خودتان شخصا به اتاقش برويد و با او صحبت کنيد، به جاي استفاده از خودرو براي رفتن به فروشگاه سر کوچه، پياده اين مسافت کوتاه را طي کنيد و بالاخره گاه و بيگاه، پشت ميز کارتان بايستيد و از نشستن طولاني‌ مدت پرهيز کنيد.
    اما نشستن طولاني ‌مدت با مکانيسم ديگري به جز سوزاندن کم کالري هم مي تواند به بدنتان آسيب برساند.
    ليپوپروتئين ليپاز مولکولي است که نقش اساسي در پردازش چربي در بدن دارد، بافت‌هاي زيادي از جمله بافت‌هاي عضلاني اين مولکول را مي‌سازند. اگر ليپوپروتئين ليپاز بدن کم باشد، بدن دچار مشکلاتي مي‌شود، مثلاً ميزان بيماري قلبي بالا مي‌رود.
    مطالعاتي که بر روي موش‌ها انجام شده، نشان داده که که اين مولکول تنها در هنگامي که موش‌ها وادار به ايستادن بشوند، در عضلات پايشان ساخته مي‌شود. به عبارت ديگر، نشستن طولاني مي‌تواند متابوليسم بدن را مختل کند.
    اما ليپو پروتئين ليپاز، تنها مولکولي نيست که با فعاليت ماهيچه‌ها ساخته مي‌شود و غيرفعال بودن باعث کم شدن ميزانش مي‌شود. انقباض فعال عضلات، مجموعه‌اي از مواد ديگر را هم وارد جريان خون مي‌کند که در مصرف و ذخيره قند و چربي‌ها، مؤثر هستند.
    براي اثبات اين ادعا تحقيق جالبي انجام شد: از تعدادي از افراد که عادت داشتند روزانه ۱۰ هزار گام حين فعاليت‌هاي معمول روزانه، بردارند، خواسته شد که با کمي تنبلي مثلاً استفاده بيشتر از آسانسور يا خودرو، تنها ۱۳۰۰ قدم کمتر بردارند. آزمايشات نشان دادند که تنها در عرض دو هفته، متابوليسم چربي و قند آنها، نسبت به قبل، مختل شده است. در ضمن توزيع چربي در بدن آنها مختل شد و آنها در همين دو هفته، چربي بيشتر در ناحيه کمر، ذخيره کرده بودند.
    تحقيق جالب ديگر روي افرادي انجام شد که عادت داشتند ساعات متمادي بنشينند، اين تحقيق نشان داد که آنهايي که گاهي به خود استراحتي مي‌دهند و در راهرو قدمي مي‌زنند، اندازه دور کمر کمتري دارند و پروفايل قند و چربي بهتري نسبت به کساني دارند که اصلا از پشت ميز خود برنمي‌خيزند.
    شما ممکن است به دلايل مختلف کاري داشته باشيد که مستلزم پشت‌ ميزنشيني طولاني باشد، مثلا کارمند يک اداره باشيد، يا پزشکي باشيد که بايد ساعات طولاني در مطب بنشيند، يا اصلا بلاگر و کاربر اينترنتي باشيد که روزانه ۳ ساعت را صرف نوشتن و مرور مطالب اينترنت مي‌کند، در اين صورت چگونه مي‌توانيد، از خطرات نشستن طولاني، رهايي پيدا کنيد؟؟
    يکي از راهکارها استفاده از ميزي است که بتوان در حال ايستاده هم پشت آن کار کرد. در اين صورت مي‌توانيد هر از چند گاه پشت ميز بايستيد و کارها را در اين وضعيت انجام دهيد.
    شايد براي بيشتر ما ايراني‌ها که ترجيح مي‌دهيم، مشت مشت قرص و جوشانده براي کم کردن چربي و قند و وزن خود بخوريم، چنين توصيه‌هايي عجيب و غريب باشند. اما واقعيت اين است که با تغيير سبک زندگي آن هم به ميزان اندک، مي‌توان سلامتي بهتري به دست آورد.
    مثلا شما مي‌توانيد تنها با صرف چند صد هزار تومان، يک دوچرخه ثابت بخريد و بعد حين تماشاي فوتبال، يا سريال‌هاي مورد علاقه‌تان، به آرامي رکاب بزنيد، خواهيد ديد که بدون اينکه نياز به ورزش‌هاي شديد،‌ رفتن به باشگاه يا رژيم‌هاي عجيب و غريب و به دقت محاسبه‌شده باشد، سلامتي‌تان ارتقا پيدا خواهد کرد.
     
    http://behnamshafiei.blogfa.com/post-377.aspx