|
تعاريف الف - كنكاسور - منظور از كنكاسور ماشيني است كه در آن مواد جامد خشك تا حدود يك متر و نيم ضخامت در نتيجه فشار - ضربه يا اصطكاك تبديل به قطعات از ضخامت 5 تا 15 سانتيمتر مي‌شود. ب - خرد كن - منظور از خردكن ماشيني است كه معمولاً براي خرد كردن موادي بكار مي‌رود كه ضخامت آنها در حدود 15 سانتيمتر باشد. ج - آسياب - منظور از آسياب ماشيني است كه ذرات ريز مواد خشك يا مرطوب در آن به صورت پودر در مي‌آيد. مقررات: ماده 1: عمليات خردكردن - ريز كردن و آسياب نمودن كه همراه با توليد گرد و غبار مي‌باشد و در محل‌هاي مسقف و محصور انجام مي‌گيرد، بايد در ماشين‌هاي سربسته كه مجهز به دستگاه مكنده باشد انجام شود تا از انتشار گرد و غبار جلوگيري گردد. همچنين در صورت لزوم كارگاه نيز بايد مجهز به وسيله مكنده مؤثر باشد. ماده 2: قسمت‌هاي متحرك كنكاسور - خردكن و آسياب كه خطراتي در بر دارد بايد طبق مقررات آيين‌نامه حفاظتي وسايل انتقال نيرو حفاظ گذاري شود. در جايي كه نصب حفاظ عملي نباشد اين قسمت‌ها را بايد با نرده‌هاي حفاظتي محصور نمود و در صورتي كه فاصله اين قسمت‌ها تا سطح محل كار كمتر از 15 سانتيمتر باشد بايد پاگيري نيز در نظر گرفت. ماده 3: در صورتي كه دهانه كنكاسور - خردكن و آسياب‌ها فاقد حفاظ باشد بايد مجهز به وسيله تغذيه مكانيكي گردد. ماده 4: وقتي قيف كنكاسور - خردكن - آسياب كه با دست تغذيه مي‌شود طوري قرار گرفته باشد كه احتمال پا گذاردن يا سقوط كارگران در آن برود دهانه آن پوشانده شده و يا به‌وسيله نرده حفاظتي و پاگير محصور گردد. ماده 5: كنكاسور - خردكن‌ها يا آسياب‌هايي كه به‌وسيله محور انتقال نيروي مشترك به حركت در مي‌آيد بايد داراي دوشاخه تسمه يا كلاج اصطكاكي مطمئن براي راه انداختن و از كار بازداشتن ماشين باشد به‌طوري‌كه: الف - بتوان در موارد اضطراري ماشين را فوراً متوقف كرد. ب- شروعكار مجددماشين قبل‌از آزاد كردن دوشاخه تسمه يا كلاچاصطكاكي مقدورنباشد. ماده 6: سطح داخل محفظه خردكننده‌ها و آسياب‌ها كه مواد خشك قابل احتراق در آنها خرد مي‌شود بايد از برنج - برنز و يا ساير موادي كه توليد جرقه نمي‌كنند ساخته شود. ماده 7: خرد كردن و آسياب نمودن موادي كه توليد غبار قابل انفجار مي‌نمايد بايد با وسايل خاصي صورت گيرد و در انجام اين اعمال بايد مقررات حفاظتي مربوط به آيين‌نامه حفاظتي مواد خطرناك و قابل اشتعال - قابل احتراق و انفجار رعايت شود. ماده 8: مواد قابل احتراق را قبل از ورود به دستگاه خردكن يا آسياب بايد از روي يك جداكننده مغناطيسي با ابعاد و قدرت كافي كه داراي تميز كننده خودكار باشد عبور داد تا كاملاً اطمينان حاصل شود كه ميخ - مفتول و يا ساير مواد آهني موجود در آن جذب آهن ربا شده است. ماده 9: جداكننده مغناطيسي كه در دستگاه خردكننده يا آسياب مورد استفاده قرار مي‌گيرد بايد مجهز به ضامن خودكاري باشد تا در موقع عمل كردن دستگاه جداكننده جريان ورود مواد را قطع نمايد و يا اينكه داراي وسيله اعلام خطر مطمئني باشد كه در چنين مواردي بطور خودكار بكار افتد. ماده 10: در صورتي كه مواد قابل احتراق تهيه شده در چند دستگاه خردكن به داخل دهانه مشترك تخليه شود در صورت وقوع احتراق براي جلوگيري از توسعه آن بايد هر يك از دستگاه‌ها به‌وسيله دريچه گردان اختصاصي يا خفه كن از ساير دستگاه‌ها مجزا شود. ماده 11: كنكاسورها بايد مجهز به حفاظ محكمي باشند تا كارگران را در مقابل خطرات ناشي از پرتاب مواد به خارج محفوظ نمايد. ماده 12: كارگراني كه در بالاي دهانه‌هاي باز كنكاسورهاي گردان كار مي‌كنند بايد با كمربند حفاظتي و طنابي كه به تكيه گاه محكمي متصل شده مجهز باشند. ماده 13: دهانه‌هاي ورودي و خروجي مواد خرد شده در كليه دستگاه‌هاي خرد كن بايد به نحوي ساخته و يا محافظت شده باشد كه دستهاي كارگر نتواند با قسمت‌هاي متحرك ماشين در داخل آن تماس پيدا كند. ماده 14: براي دوطرف دستگاه‌هاي خرد كن گلوله‌اي و لوله‌اي كه فاصله قسمت زير آنها تا كف محل كار كمتر از 6/2 متر مي‌باشد بايد حفاظ يا نرده حفاظتي پيش‌بيني شود. ماده 15: راهروهاي زير دستگاه‌هاي خردكن گلوله‌اي يا لوله‌اي بايد در دو طرف و بالا مجهز به حفاظ يا نرده حفاظتي باشد. ماده 16: گوه‌هايي كه براي باز كردن درهاي دستگاه‌هاي خردكن گلوله‌اي به كار مي‌رود بايد به‌وسيله كابل قابل انعطاف يا زنجير به درپوش متصل شده و يا اينكه به‌وسيله گره‌هايي نگهداري شود تا در حين كار از پرتاب شدن و اصابت آن به كارگران جلوگيري گردد. ماده 17: تخماقهاي با سقوط آزاد براي خرد كردن قطعات چدن يا مواد مشابه بايد در محلي قرار گيرد كه از مسير عبور كارگران دور بوده و به‌وسيله جدارهاي محكم بتوني فولادي يا چوبي با ارتفاع كافي محصور شود تا حفاظت افرادي را كه با اين دستگاه‌ها كار كرده يا از مجاور آن مي‌گذرند در مقابل پرتاب ذرات فلز خرد شده تأمين نمايد. اين آيين‌نامه كه مشتمل بر 17 ماده مي‌باشد به استناد ماده 47 قانون كار در سيصد و چهاردهمين جلسه مورخ 21/11/1347 شورايعالي حفاظت فني به تصويب نهايي رسيده و قابل اجرا است. منبع : http://alborzohu.blogfa.com/post-63.aspx
|
پيامک موسسه: 02188975952