|
فصل اول :تعاريف
هودهاي بيولوژيک : يکي از اساسي ترين وسايل حفاظتي آزمايشگاه هاي بيولوژيک براي انجام آزمايشات مي‌باشد.
الکتروفورز : وسيله اي است که براي جداسازي اجزاي تشکيل دهنده پروتئين و تعيين مقدار آنها براساس جريان الکتريکي مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
سانتريفوژ : دستگاهي است که به وسيله نيروي چرخشي دوراني الکتروموتوز و براساس استفاده از نيروي گريز از مرکز باعث ته نشين شدن مواد مختلف يک مخلوط با محلول آزمايشگاهي براساس اختلاف جرمشان مي‌شود.
اولترا سانتريفوژ با سرعت بسيار بالا که براي تفکيک مواد تشکيل دهنده سلولي کاربرد دارند و همگي داراي يخچال و سيستم خلاء مي‌باشند.
اتوکلاو : دستگاهي است براي استريل نمودن تجهيزات آزمايشگاهي وسايل پزشکي و ابزارهاي استفاده شده براي کشت ميکروبي کاربرد دارد اتوکلاوها در درجه حرارت هاي بالاي 100 درجه سانتي گراد و در محفظه‌اي بسته به توليد بخار از آب مي‌پردازند.
لامپ UV : اين لامپ جهت استريل نمودن سطوح ميزها و هود و فضاي آزمايشگاه هاي ميکروبيولوژي کاربرد دارد و طيف نور آن داراي محدوده‌ي 400-190 نانومتر مي‌باشد.
کابينت UV : به منظور استفاده از خاصيت تخريب کنندگي اشعه ماوراء بنفش لامپ UV در داخل محفظه کابينت UV قرار دارد و در آزمايشگاه‌هاي شيمي و بيولوژيک کاربرد.
سيستم خلاء : جهت مکش ( ساکشن ) از اين سيستم استفاده مي‌گردد و در آزمايشگاه مصارف محدودي دارد.
ليوفيليزر : وسيله اي است که جهت خشک نمودن فرآورده‌هاي بيولوژيک مانند سرم، واکسن، دارو و غيره تحت شرايط خلاء بالا وسرما به منظور نگهداري طولاني مدت و جلوگيري از آلودگي کاربرد دارد.
مايکروويو : دستگاهي است که با استفاده از انرژي امواج مايکروويو باعث گرم شدن و ذوب ماده مورد نظر مانند ژل، آگار و غيره مي‌شود.
لوله هاي مکنده : لوله هاي مخصوص که جهت تخليه در خلاء با فشار بالا کاربرد دارد.
ميکسر ( مخلوط کن) : وسيله است که براي مخلوط نمودن انواع مواد کاربرد دارد.
فصل دوم :ساختمان و انبار آزمايشگاه
1- اتاق ها و محل کار آزمايشگاهي، بايد حداقل 3 متر از کف تا سقف ارتفاع داشته و فضاي مفيد بايد براي هر نفر از 12 متر مکعب کمتر نباشد.
تبصره : در آزمايشگاه‌هايي که ارتفاع هر طبقه از 4 متر بيشتر باشد براي محاسبه حجم لازم فقط تا ارتفاع 4 متر منظور مي‌گردد.
2- در فضاي آزمايشگاه نصب تجهيزات و يا قرار دادن اشياء و محصولات نبايد مزاحمتي براي عبور و مرور با کارکنان ايجاد نمايد و در اطراف هر دانشگاه بايد فضاي کافي براي انجام آزمايش نظافت و در صورت لزوم اصلاحات و تعميرات منظور شود. 3 ـ کف اتاق ها و قسمت هايي که محل عبور يا حمل و نقل مواد است بايد صاف و هموار بوده و عاري از حفره و سوراخ، برآمدگي ناشي از پوشش بي تناسب مجاري، پيچ و مهره و لوله، دريچه يا برجستگي و هرگونه مانعي که ممکن است موجب گير کردن و يا لفزيدن اشخاص2 شود باشد. 4ـ کف، ديوار و سقف آزمايشگاه و انبار بايد فابل شستوشو بوده و در موارد ريخته شدن مايعات بايد کف داراي شيب کافي باشد تا مواد به طرف مجاري فاضلاب هدايت گردد. 5- حنس لوله هاي فاضلاب آزمايشگاهي بايد از نوع مقاوم در برابر اسيد ها و بازها باشد. 6ـ ديوار اتاق هاي آزمايشگاهي بايد حداقل از کف تا ارتفاع 1/60 متر قابل شست‌و شو بوده و از نفوذ آب و رطوبت جلوگيري کند. 7ـ در احداث ساختمان آزمايشگاه شرايط جوي و اقليمي مدنطر قرار گيرد و از مصالح نسوز و ضد حريق استفاده شود. 8- براي هر اتاق حداقل دو در خروجي تعبيه شود و درها به طرف بيرو ن اتاق باز شده و به طور اتوماتيک بسته گردد، بدون منفذ باشد و در هنگام کار کارکنان قفل نگردد. 9- تهويه محل کار در هر حالت بايد طوري باشد که کارکنان آزمايشگاه هميشه هواي سالم تنفس نمايند و همواره آلاينده هاي شيميايي به طور موثر به خارج از محيط هدايت شوند.
10- شرايط جوي و نور در هر انبار و آزمايشگاه بايد متناسب با نوع فعاليت و مواد آن بوده و مجهز به روشنايي اضطراري باشد.
11- پلکان، نردبان و نرده‌هاي حفاظتي در ساختمان آزمايشگاه و انبار مي بايست براساس آيين نامه هاي حفاظت و بهداشت کار احداث گردد. 12- دستگاه‌هاي شستوشوي خودکار اضظراري براي چشم، دست و بدن بايد در دسترس کارکنان قرارگيرد. 13- درهاي آزمايشگاه و انبار بايد داراي قفل و کليد مجزا بوده و فقط افراد صلاحيت دار مجاز به ورود باشند. 14- در هر آزمايشگاه و انبار بايد لوازم اعلام و اطفاي حريق سيار و ثابت متناسب با نوع کار نصب گردد. 15- لوازم آتش نشاني و کمک هاي اوليه در محل هاي مناسب، مشخص و در دسترس کارکنان نصلب گردد. 16- کليه آزمايشگاه‌ها بايد داراي وسايل و تجهيزات کافي جهت پيشگيري و مبارزه با آتش سوزي بوده ودر تمام ساعات شابان هروز اشخاصي که از آموزش لازم برخوردار بوده به طريقه صحيح کاربرد وسايل و تجهيزات مربوطه آشنا مي‌باشند. در آزمايشگاه حضور يابند. ضمناً کارکنان آزمايشگاه نيز بايد آموزش‌هاي لازم اطفاي حريق را ديده باشند. 17- در واحدهايي که مرکز آتش نشاني و اورژانس وجود دارد آزمايشگاه و انبار بايد وسيله ارتباطي مانند يک تلفن اضطراري مستقيم با مرکز مزبور را در اختيار داشته باشند. 18 - نصب يک نقشه يا طرح (Floor Plan) در آزمايشگاه که به طور واضح و آشکار کننده موارد زير باشد: نقشه فيزيکي اتاق، راهروها و مسيرهاي ورودي و خروجي
ابعاد اتاق ها
محل ورود و خروج‌هاي اضظراري
محل تجهيزات و لوازم ايمني و آتش نشاني و جعبه کمک هاي اوليه، تلفن اضظراري و ...
محل تهويه،سيستم‌هاي گرمايشي و سرمايشي
محل نگهداري مواد شيميايي و خطرناک
19- شبکه هاي تأسيساتي آزمايشگاه شامل آب، گاز، فاضلاب و برق به شکلي طراحي شده باشند که داراي بالاترين ضريب ايمني باشند. ضمناً نقشه‌هاي تأسيساتي مربوطه در محل مناسبي نگهداري شود. 20 - سيم کشي برق حتي الامکان ساده و کليه سيم‌هاي برق به طور مناسب عايق و در کانال قرار گرفته و تعقيب مسير آن آسان و داراي نقشه باشد. 21- در کليه آزمايشگاه ها بايد رختکن و سرويس بهداشتي در محل مناسب وجود داشته باشد. 22- محل خوردن و آشاميدن بايد خارج از محيط آزمايشگاه باشد. 23- ساختمان آزمايشگاه بايد به صورتي مناسب از فضاي اداري تفکيک شده باشد. 24- تجهيزات محافظت از تابش اشعه خورشيد بايد در قسمت خارجي پنجره نصب گردد. 25- اگر آزمايشگاه داراي تجهيزات پنجره‌هايي است که باز مي‌شوند يا داراي ساير منافذ مي‌باشد بايد براي جلوگيري از نفوذ آب، گردوغبار و ساير عوامل جوي مجهز به حفاظتي مناسب بوده و لبه پنجره‌ها نيز دراي شيب مناسب باشد. 26- کف، ديوار و سقف آزمايشگاه بايد قابل شستوشو بوده و الزاماً بدون زاويه و در مقابل مواد شيميايي و ضد عفوني کننده ها مقاوم باشد. 27 - درها بايد داراي سطوحي صاف، غير جاذب، قابل شستوشو و مقاوم در برابر مواد شيميايي باشند. 28- ميزهاي کار آزمايشگاهي بايد از وسعت مناسب برخوردار بوده و مجهز به شير خلاء ، شيرگاز، شير هوا، شير آب (سرد و گرم)، فاضلاب و پريزبرق ايمن باشند. 29- سطوح ميز کار آزمايشگاهي بايد قابل شستوشو، يکپارچه و مقاوم به مواد شيميايي و حرارت باشند. 30- شستوشوي روپوش‌هاي آزمايشگاهي بايد در محل کار انجام گيرد. 31- آزمايشگاه‌هاي بيولوژيک بايد مجهز به سيستم اتوماتيک دست باشد و نزديک در خروجي آزمايشگاه تعبيه گردد. 32- ساختمان و طبقات نگهدارنده در انبارهاي مواد شيميايي بايد از مصالح نسوز و مقاوم ساخته شود و انبار جداگانه‌اي به مواد شيميايي قابل اشتعال و انفجار اختصاص يابد. 33- آزمايشگاه و انبار بايد مجهز به تجهيزات تهويه عمومي و در صورت لزوم تهويه موضعي ضد جرقه باشد. 34- انبار آزمايشگاه بايد کمترين در و پنجره را داشته و در صورت لزوم از پنجره با شيشه مات و مقاوم در برابر شکستگي استفاده شود. 35- کف انبار بايست صاف و بالاتر از سطح زمين اطراف آن بوده و لغزنده نباشد. 36- انبار و آزمايشگاه بايد ضمن دسترسي آسان، مجزا باشند تا از انتقال خطرات احتمالي به يکديگر جلوگيري به عمل آيد. 37- قفسه بندي و نحوه چيدمان بايد به گونه اي باشد که فضاي مناسب جهت دسترسي آسان و حمل و نقل ايمن فراهم گردد. 38- سيستم الکتريکي مي‌بايست ضد جرقه در نظر گرفته شود و حتماً مجهز به سيستم اتصال به زمين باشد. 39- محل استقرار کارکنان انبار بايد در محلي مناسب و مشرف به انبار و مجزا از محوطه انبار باشد. 40- محل نگهداري حيوانات آزمايشگاهي بايد مجزا از ساير آزمايشگاه‌ها بوده و کف و ديوارهاي آن قابل شستوشو باشد. 41- محل نگهداري حيوانات آزمايشگاهي بايد از سيستم تهويه برخوردار باشد. ۴۲- محل نگهداري حيوانات آزمايشگاهي بايد مجهز به دوش شستوشو بوده و کارکنان اين بخش داراي کفش، دستکش، و لباس کار مناسب باشند و به هنگام ورود و خروج کف کفش‌ها ضد عفوني گردد.
فصل سوم : خطرات فيزيکي ۴۳- هنگام کار با تجهيزات گرمازا و اجسام داغ بايد همواره از ابزار و پوشش مناسب و مقاوم در برابر گرما استفاده گردد. ۴۴- براي کار طولاني مدت در محيط هاي سرد بايد از پوشش هاي مناسب و گرم استفاده گردد. ۴۵- در کار با تجهيزات سرمازا و اجسام سرد همواره مي بايست از دستکش هاي عايق به منظور حفاظت از دست ها و بازوها استفاده گردد. ۴۶- هنگام کار با نيتروژن مايع همواره از پوشش هاي حفاظتي از قبيل دستکش- حفاظت صورت و چکمه مناسب استفاده گردد. ۴۷- به منظور پيشگيري از صدمات ناشي از سرما - درهاي ورود و خروج سردخانه ها بايد به اهرم هايي که از داخل قابليت باز شدن دارند مجهز شوند. ۴۸- کليه تجهيزات سرمازا و سردخانه ها بايد به سيستم هاي هشدار دهنده دستي و اتوماتيک مجهز باشند. ۴۹- به منظور کار در محيط هايي که سر و صداي بالاتر از حد مجاز دارند بايد از گوشي هاي مناسب حفاظتي استفاده گردد. ۵۰- دستگاه هايي که سر و صداي زياد ايجاد مي کنند همواره بايد توسط عايق صوتي مناسب مهار گردند. ۵۱ - تنظيم - نگهداري و سرويس مستمر دستگاه ها به منظور جلوگيري از تشديد سر و صدا در محيط الزامي است. ۵۲- تجهيزات و لوازمي که به سيستم خلا متصل هستند براي جلوگيري از پرتاب شدن بايد به نحو صحيح مهار گردند. ۵۳- در آزمايشگاه هايي که با مواد راديو اکتيو کار مي کنند رعايت کليه موازين و مقررات انتشار يافته از سوي سازمان انرژي اتمي ايران ضروري مي باشد. ۵۴- کليه افرادي که به نوعي در معرض تشعشعات زيان آور مي باشند بايد همواره به وسايل حافظت فردي متناسب با نوع اشعه و فيلم مجهز گردند. ۵۵- جهت کاهش مواجهه با مواد راديواکتيو در آزمايشگاه ها بايد از تکنيک هاي علمي و عملي مناسب استفاده گردد. ۵۶- انبارداري - حمل و نقل و دفع ضايعات مواد راديواکتيو بايد ايمن بوده و از بروز هرگونه انتشار جلوگيري گردد. ۵۷- در محل هايي که از مواد راديو اکتيو استفاده مي گردد نصب علائم هشدار دهنده الزامي است. ۵۸- به هنگام استفاده از ليزر بايد از وسايل حفاظتي چشم و پوست متناسب با نوع ليزر و انرژي آن استفاده شود. ۵۹- دسترسي به آزمايشگاه ها مخصوصا در زمان کار با ليزر بايد محدود گردد. ۶۰- در هنگام کار با ليزر بايستي براي کليه خطرات الکتريکي - انفجار - آتش سوزي - خطرات ناشي از کار با گازهاي فشرده - مايعات برودتي - فيوم هاي سمي و مواد راديو اکتيو تدابيري اتخاذ گردد. ۶۱- بازديد از اجزاي مختلف دستگاه ها از جمله ميکروويو به لحاظ حصول اطمينان از نظر عدم نشتي الزامي است. ۶۲- هنگام کار در محيط آزمايشگاه بايد حتما لامپ UV خاموش باشد. ۶۳- کليه تجهيزات برقي سيار و ثابت بايد به نحو مناسب به سيستم اتصال به زمين مجهز گردند. ۶۴- کليه ادوات و ابزار انتقال برق نظير کابل ها و اتصالات مربوطه بايد سالم و پوشش عايق داشته باشد. ۶۵- حتي الامکان سعي شود از سيم هاي رابط براي انتقال برق استفاده نگردد. ۶۶- تجهيزات معيوب با علائم هشدار دهنده مشخص گرديده و توسط افراد آگاه و متخصص رفع نقص شود. ۶۷- در محيط هاي مرطوب به جز وسايل الکتريکي ضد آب استفاده از ديگر وسايل الکتريکي ممنوع مي باشد. ۶۸- در محل هايي که احتمال وجود گازهاي قابل اشتعال و انفجار وجود دارد استفاده از ادوات برقي ضد جرقه الزامي است. ۶۹- کليه تابلوهاي برق بايد در محل مناسب استقرار يافته و مجهز به کفپوش عايق در پيرامون آن باشد و در مواقع اضطراري فقط توسط افراد ذيصلاح کنترل گردد. ۷۰- در آتش سوزي هاي ناشي از برق فقط از دي اکسيد کربن CO2 و يا خاموش کننده هاي شيميايي خشک استفاده گردد. ۷۱- سيلندر هاي گاز اعم از پر يا خالي بايد در محل مناسب و به حالت عمودي با استفاده از تسمه - زنجير يا بست به طور ايمن مهار گردند. ۷۲- به هنگام جابجايي سيلندر هاي گاز بايد رگلاتور از شير جدا شده و توسط در پوش محافظت گردند. ۷۳- براي حمل سيلندرهاي گاز بايد از چرخ دستي هاي مناسب استفاده گردد. ۷۴- رنگ بدنه سيلندرگاز بايستي بر اساس استاندارد و متناسب با نوع گاز داخلي آن بوده و برچسب شناسايي نوع گاز روي آن نصب گردد.
فصل چهارم : خطرات شيميايي
۷۵- کليه مواد شيميايي بايد برچسب هاي اطلاعاتي لازم را داشته باشند. ۷۶- اطلاعات ايمني مواد (MSDS) براي کليه مواد شيميايي بايد در دسترس باشد. ۷۷- جابجايي و حمل و نقل مواد شيميايي بايد مطابق با دستور العمل ها انجام گيرد. ۷۸- از انباشتن مواد شيميايي مازاد در آزمايشگاه خودداري شود. ۷۹- ظروف مواد شيميايي بايد در مکان هايي نگهداري گردد که احتمال برخور افراد با آن ها وجود نداشته باشد. ۸۰- مواد شيميايي بايد دور از منابع حرارت و نور مستقيم خورشيد قرار گيرند. ۸۱- از قفسه بندي هاي ضد زنگ و مقاوم به مواد شيميايي با لبه هاي حفاظتي و قدرت تحمل بار کافي با اتصالات مناسب استفاده گردد. ۸۲- مواد قابل اشتعال و خورنده بايد در کابينت هاي مخصوص ضد اشتعال و خوردگي و مجهز به سيستم تهويه مناسب و دور از مواد اکسيد کننده نگهداري گردند. ۸۳- اسيدهاي اکسيد کننده بايد از اسيدهاي آلي جداگانه نگهداري گردند. ۸۴- اسيد ها بايد جدا از قلياها - سيانيدها و سولفيدها نگهداري شوند. ۸۵- قلياها بايد در جاي خشک نگهداري گردند. ۸۶- مواد واکنش پذير بايد دور از حرارت - ضربه و اصطکاک نگهداري شوند. ۸۷- گازهاي فشرده اکسيد کننده و غير اکسيد کننده به طور مجزا نگهداري شوند. ۸۸- مواد سمي در محل هاي مناسب و با تهويه موضعي نگهداري شوند. ۸۹- مواد جامد غير فرار و غير واکنش پذير در کابينت ها يا فقسه هاي باز لبه دار نگهداري گردند. ۹۰- مايعات يا مواد خطرناک نبايد در قفسه هايي که بالاتر از سطح چشم هستند نگهداري شوند. ۹۱- جهت برخورد با ريختگي هاي شيميايي بايد دستور العمل خاصي وجود داشته و لوازم و تجهيزات لازم شامل پوشش هاي حفاظتي چشم - پوست و سيستم تنفسي - دستکش مقاوم به مواد شيميايي - ماده جاذب يا خنثي کننده - کيسه پلاستيکي و جاروب و خاک انداز موجود باشد. ۹۲- پسماندهاي حلال هاي شيميايي بايد مطابق دستور العمل ها تفکيک و در ظروف مناسب و مقاوم به نشت و داراي برچسب مواد شيميايي جمع آوري شده و دور از حرارت - جرقه - شعله و نور مستقيم خورشيد و در محلي با تهويه مناسب نگهداري گردند. فصل پنجم : خطرات بيولوژيک ۹۳- محل آزمايشگاه بيولوژيک بايد دور از ساير آزمايشگاه ها و فضاي اداري باشد. ۹۴- تردد افراد غير ذيصلاح به آزمايشگاه هاي بيولوژيک ممنوع مي باشد. ۹۵- از علائم هشدار دهنده مناسب استفاده گردد. ۹۶- دستگاه هاي ضد عفوني کننده نظير اتوکلاو بايد در نزديکترين محل دسترسي آزمايشگاه قرار گيرند. ۹۷- استفاده از هودهاي بيولوژيک براي کنترل عملياتي که به نحوي ذرات معلق ايجاد مي نمايند ضروري بوده و بايد به طور مستمر سرويس گردند. ۹۸- جهت جلوگيري از انتشار و کنترل آلودگي در شرايط اضطراري - برنامه سيسماتيک تدوين شده و در دسترس باشد. ۹۹- براي جلوگيري از انتشار آلودگي در محيط - لوله هاي مکنده که در رابطه با عوامل عفوني مورد استفاده قرار مي گيرند بايد به فيلتر هاي مناسب مجهز گردند. ۱۰۰- در فعاليت هاي بيولوژيک روپوش هاي آزمايشگاهي بايد فقط در محيط آزمايشگاه مورد استفاده قرار گيرند. ۱۰۱- رفع هرگونه آلودگي بيولوژيک روپوش هاي آزمايشگاهي بايد فقط توسط افراد ذيصلاح صورت گيرد. ۱۰۲- کليه کارکنان آزمايشگاه بايد برحسب نوع کار از مراقبت هاي پزشکي و واکسيناسيون برخوردار گردند. ۱۰۳- در هر آزمايشگاه بيولوژيک بايد يا کابينت مخصوص شامل ماده ضد عفوني کننده - پنس - حوله کاغذي - سواپ - دستکش يکبار مصرف - خاک انداز قابل اتوکلاو کردن - ماسک - پوشش کفش و لباس محافظ وجود داشته باشد. ۱۰۴- ضايعات بيولوژيک بايد در ظروف دردار مناسب جمع آوري - برچسب گذاري و به نحو مناسب آلودگي زدايي گرديده و سريعا از محيط آزمايشگاه خارج شده و تا زمان دفع در محل ايمن نگهداري گردد. ۱۰۵- کليد لامپ UV بايد در خارج از اتاق بوده و داراي لامپ هشدار دهنده جهت اطلاع از روشن بودن لامپ UV باشد. ۱۰۶- حمل و نقل نمونه هاي بيولوژيک بايد در ظروف ايمن و فاقد نشتي با برچسب مشخصات انجام گردد. ۱۰۷- در محل دستشويي ها بايد صابون - مواد ضد عفوني کننده - برس هاي مخصوص ناخن و حوله هاي يکبار مصرف فراهم گردد.
فصل ششم : ايمني تجهيزات ۱۰۸- قبل از استفاده از تجهيزات و دستگاه هاي آزمايشگاهي بايستي افراد در خصوص بهره برداري ايمن و بهينه آموزش لازم را از طريق مراجع ذيصلاح کسب نمايند. ۱۰۹- نگهداري و سرويس دوره اي براب کليه تجهيزات بايد انجام گيرد. ۱۱۰- قبل از سرويس و تعمير بايد آلودگي زدايي دقيق از کليه دستگاه ها به عمل آيد. ۱۱۱- کليه دستگاه ها بايد به صورت دوره اي توسط افراد ذيصلاح کاليبره گردند. ۱۱۲- کليه تجهيزات گرمازاي آزمايشگاهي بايد مجهز به ترموستات - فيوزهاي پشتيبان - در موارد لزوم درهاي قفل شونده و همچنين عايق حرارتي مناسب باشند. ۱۱۳- کليه سيستم هاي حرارت زايي که در روند کاري توليد گاز مي نمايند بايد جهت تخليه گازهاي ايجاد شده مجهز به سيستم تهويه مناسب بوده و يا داخل هود قرار بگيرند. ۱۱۴- وسايل گرمازا مي بايست در فاصله مناسب از دتکتورهاي حرارتي قرار گيرند. ۱۱۵- محل استقرار دستگاه اتوکلاو حتي المقدور توسط اتاقکي از ساير تجهيزات آزمايشگاه مجزا گردد. ۱۱۶- قفل - فشار سنج و دماسنج اتوکلاو بايد روزانه کنترل شود و از قرار دادن مواد شيميايي و آتش زا در آن خودداري گردد. ۱۱۷- کليه دستگاه هاي گرمازا بايد در مکان مقاوم به حرارت و دور از تجهيزات حساس به حرارت قرارگيرند. ۱۱۸- انواع سانتريفوژها - مخلوط کن ها و ليوفيلتزرها به هنگام استفاده از مواد بيولوژيک و حلال هاي آلي بايد زير هود مناسب قرارگيرند. ۱۱۹- هنگام به کاربردن ليوفيليزر استفاده از اتصالات O-Ring و فيلتر هاي هوا براي لوله هاي خلاء الزامي است. لوله هاي شيشه اي خلاء بايد کنترل گردند تا معيوب نباشند. براي تعويض لوازم شيشه اي دستگاه بايد از قطعات مخصوص خلاء استفاده شود. ۱۲۰- الزاماض از لوله هاي در دار در سانتريفوژها استفاده گردد. ۱۲۱- در صورت شکستن لوله ها در داخل سانتريفوژ بايد قسمت هاي داخلي دستگاه با روش و ابزار مناسب پاکسازي و ضد عفوني گردد. ۱۲۲- بدنه تانک الکتروفورز بايد فاقد هرگونه شکاف و نشتي باشد. ۱۲۳- بر روي دستگاه الکتروفورز بايد علائم هشدار دهنده ويژه ولتاژ بالا نصب گردد. ۱۲۴- لوازم شيشه اي بايد قبل از استفاده از نظر وجود شکستگي و ترک مورد بازرسي قرار گيرند. ۱۲۵- لوازم شيشه اي شکسته يا غير قابل استفاده بايد در محفظه اي مجزا و مقاوم جمع آوري شوند.
فصل هفتم : ارگونومي ۱۲۶- فضاي کار به لحاظ ارگونومي به نحوي طراحي شده باشند که باعث خستگي مفرط افراد در حين کار نگردد. ۱۲۷- ايجاد سيستم اتوماسيون در آزمايشگاه براي جلوگيري از حرکات تکراري الزامي است. ۱۲۸- براي جلوگيري از عوارض ارگونوميک بايد مواد - امکانات - ابزار آلات و تجهيزات به نحو مناسب در دسترس باشند. ۱۲۹- ابزار آلات معيوب و غير استاندارد نبايد مورد استفاده قرار گيرند. ۱۳۰- صفحات نمايشگر بايد هم سطح چشم بوده و از نظر درخشندگي قابل تنظيم باشند. ۱۳۱- از صندلي هايي که مطابق اصول ارگونوميک طراحي شده استفاده گردد. ۱۳۲- اين آئين نامه مشتمل بر ۱۳۳ ماده مي باشد و به استناد مواد ۸۵ و ۹۱ قانون کار جمهوري اسلامي ايران تدوين و در جلسه مورخ .......... شوراي عالي حفاظتي فني مورد بررسي نهايي و تصويب قرار گرفت. در تاريخ ................... به تصويب وزير کار و امور اجتماعي رسيد و پس از درج در روزنامه رسمي کشور در سراسر ايران قابل اجرا است.
|
پيامک موسسه: 02188975952